Pierwsze lata funkcjonowania Szkoły to trudny okres, wymagający wzmożonego wysiłku zarówno organizacyjnego i intelektualnego. Trud ten podjęło wielu pedagogów, którzy przygotowali Szkołę do jej otwarcia w 1946 roku.

Wśród grona nauczycielskiego byli wówczas: Franciszek Podobiński – dyrektor, Adela Całus, Feliks Guzik, Stefan Kalbarczyk, Jan Majerski, Alojzy Rachwa, Jan Ślenzak, Bolesław Szlązak, Tadeusz Zwiernicki, Mikołaj Żukwła, ks. Czesław Wehrstein. Sekretariat prowadziła Helena Starzewska.

Wielkie ożywienie wniósł rok szkolny 1956. Na skutek zaistniałych przemian politycznych, życie szkolne stało się swobodniejsze, spokojniejsze, budziło nadzieję.

Znaczącym rokiem był rok szkolny 1963/64 – rok dziesięciolecia Szkoły Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Wydarzeniem dużej rangi było wręczenie sztandaru, związane z tym uroczystości, spotkania oraz zjazd absolwentów. Szkoła posiadała w tym czasie uznawany już powszechnie dorobek w kształceniu kadr dla spółdzielczości. Kadrę nauczycielską stanowili: Janusz Krysztofiak – dyrektor, Anna Wątorek – kierownik Wydziału Zaocznego, Jan Czulak, Leszek Gołębiowski, Wanda Gawędzka, Stanisława Hepnar, Irena Herdegen, Wacław Jankowski, Maria Jelonek, Gerard Jendrzejczyk, Olga Ładzieńska, Henryk Mikołajczak, Mieczysław Mrowiec, Adam Nowakowski, Ryszard Olszewski, Michał Regner, Zygmunt Regner, Marian Smogur, Sergiusz Krzyżycki, Bronisław Słonecki.

Szkołą kierowało czternastu dyrektorów, z których każdy wnosił nowe konstruktywne elementy do jej funkcjonowania.

Dyrektorzy Szkoły w latach 1946 – 2015

1. Franciszek Podobiński 1946 – 1948
2. Czesław Borowiec 1948 - 1950
3. Józef Dobrzański 1951
4. Bogusław Paraszczak 1951
5. Julian Tarnowski 1951 – 1954
6. Stefan Mondrowski 1954 – 1957
7. Michał Regner 1957 – 1962
8. Anna Wątorek 1962 – 1963
9. Janusz Krysztofiak 1963 – 1971
10. Henryk Mikołajczak 1971 – 1985
11. Marian Smogur 1985 – 1990
12. Stanisław Szypuła 1990 – 2002
13. Maria Pyra 2002 – 2007
14. Małgorzata Mianowany–Małecka od 2008

Grono nauczycielskie stanowili w znacznej liczbie absolwenci tej szkoły, którzy po ukończeniu studiów wracali do niej, by kształcić następne pokolenia. Byli to: Danuta Werman–Klęsk, Henryk Mikołajczak, Maria Pyra, Elżbieta Wojcieszek-Zacierka, Edward Smertycha, Zbigniew Ścibor, Irena Czerkawska–Łopusiewicz, Joanna Gwizdowska, Stanisława Zablocka, Helena Kawiak-Zabłocka, Halina Łaski–Winiarska, Janina Wcisło–Krawiec, Joanna Dębska.

Wśród pracowników administracji odnajdujemy nazwiska absolwentów dobrze z reguły przygotowanych do pracy zawodowej. Byli to: Zofia Kukuła–Medyk, Wiesława Myszor–Dudzińska, Eugenia Kijak–Baranowska, Janina Jendrzejczyk, Elżbieta Ligęza–Olszewska, Halina Trybulec Hrycaj, Janina Kołkowska, Maria Rezmer, Jadwiga Haraburda–Zielińska, Wanda Sajewicz, Jacek Wojnarowski, Alina Grochalska–Liskowicz.

Materiały zawarte w powyższym artykule pochodzą ze szkicu monograficznego opracowanego na 50-lecie Zespołu Szkół Ekonomicznych w Brzegu w latach 1946 - 1996

Wspomnienia Dyrektora Szkoły 

Zespół Szkół Zawodowych w Brzegu, jako szkoła spółdzielcza istnieje od września 1953 roku. Jednym z naukowych zadań uczelni jest przygotowanie kadr dla spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu.

Kombinat szkolny, który podlega bezpośrednio Zarządowi Kadr i Szkolenia Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” składa się z:
- Technikum Ekonomicznego – stacjonarnego
- Technikum Ekonomicznego – zaocznego
- Zasadniczej Szkoły Zawodowej – stacjonarnej
- Zasadniczej Szkoły Zawodowej – zaocznej

Absolwenci Technikum Ekonomicznego (pięcioletniego) otrzymują tytuł technika handlu spółdzielczego, a Zasadniczej Szkoły Zawodowej tytuł sprzedawcy.

Podobnie jak w innych szkołach zawodowych, cele nauczania można w obu naszych szkołach podzielić na dwie grupy: zawodowe oraz ogólnokształcące i wychowawcze. Realizując pierwszy z nich stara się przygotować absolwenta do zawodu, wyposażyć go w umiejętności zawodowe o charakterze praktycznym oraz sprawności umysłowe, których celem jest między innymi twórcza praca w swoim zawodzie, a także w skromnym zakresie usprawnienia tej pracy. Aby to osiągnąć nauczyciele poszczególnych przedmiotów, szczególnie zawodowych, w procesie nauczania budzą wśród uczniów zamiłowanie do zawodu przez podkreślenie jego społecznej rangi.

Ponieważ cele zawodowe nie obejmują całości zadań stawianych szkole, w naszej codziennej pracy realizujemy również ich drugą grupę zagadnień ogólnokształcących, kulturalnych i wychowawczych. Dbamy więc o to, aby uczeń stał się nie tylko wykształconym fachowcem, ale także, a nawet przede wszystkim wykształconym, kulturalnym, wartościowym pod względem moralnym obywatelem, społecznie przygotowanym do pracy w szczególności.

W pracy lekcyjnej, pozalekcyjnej oraz pozaszkolnej wyrabiamy u uczniów naukowy pogląd na świat, kształcimy zdolności umysłowe, podnosimy na wyższy poziom kulturę ich życia osobistego, kształcimy osobowość ucznia oraz przygotowujemy wychowanków do pracy społecznej w spółdzielczości oraz do czynnego życia gospodarczego i politycznego, tak na wsi jak i w mieście.

Wymieniając omawiane cele, cały zespół pedagogiczny szkoły i internatu pamięta w swojej pracy z uczniami, że wszystkie one stanowią jedność i całość. W sumie staramy się wykształcić pełnowartościowego obywatela spełniającego swe zadania na określonym odcinku.

Absolwenci Technikum Ekonomicznego mają tak ustawiony program nauczania, że całkowicie przygotowani są do dalszego kształcenia na wyższych uczelniach. Chociaż ambicją naszej szkoły jest aby jak największa ilość naszych absolwentów podejmowała pracę w spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu, aby hasło „Szkoły CRS kuźnią kadr spółdzielczości” było całkowicie realizowane.

Pomocą w realizacji wymienionego hasła są obowiązujące nas przepisy, zgodnie z którymi rekrutację uczniów do szkoły przeprowadzają gminne spółdzielnie naszego województwa, które kierują na naukę dzieci swych pracowników oraz członków, a więc młodzież tradycyjnie niejako związana ze spółdzielczością. Uczniowie ci po ukończeniu szkoły poza bardzo nielicznymi wyjątkami, podejmuje pracę w gminnych spółdzielniach i powiatowych związkach. Śmiało możemy więc powiedzieć, że szkoła spółdzielcza w Brzegu pracuje dla potrzeb spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu województwa opolskiego. Na tych terenach, gdzie jeszcze czasem jest bardzo trudno o wykwalifikowane kadry, ma to duże znaczenie. Przede wszystkim dlatego, że młodzi ludzie po ukończeniu szkoły zasilają szeregi wykwalifikowanych pracowników, a następnie dlatego, że dopingują starszych do uzupełnienia wykształcenia ogólnego i zawodowego.

Dla tych ostatnich przeznaczony jest Wydział Zaoczny Technikum Ekonomicznego lub Zasadniczej Szkoły Handlowej. Z perspektywy czasu można stwierdzić, że Wydział Zaoczny przy Zasadniczej Szkole Handlowej poza wzrostem ilościowym charakteryzuje się także przemianami jakościowymi czego rezultatem jest stale rosnący poziom i lepsze przygotowanie pod względem zawodowym kadry spółdzielczości zaopatrzenia i zbytu naszego województwa.

Podkreślić wreszcie należy, że rezultaty w zakresie nauczania i wychowania w naszej szkole, które jakościowo należy określić jako coraz lepsze, są przede wszystkim wynikiem polepszającej się stale bazy materialnej, dzięki pomocy finansowej ze strony CRS. Troska ta pozwoliła i pozwala w dalszym ciągu na organizowanie pracowni przedmiotowych, lepsze wyposażenie ich w sprzęt techniczny oraz na zaopatrzenie szkoły w niezbędne pomoce naukowe do poszczególnych przedmiotów.

Niemały wkład pracy włożyli tu poszczególni nauczyciele oraz pracownicy administracji. Niemała wreszcie pomoc w osiągnięciu dzisiejszych wyników udzieliły nam Prezydia Miejskiej i Powiatowej Rady Narodowej oraz Wojewódzki Związek Gminnych Spółdzielni w Opolu, którym przy tej okazji składamy serdeczne podziękowania.

mgr Janusz Krysztofiak
Dyrektor Szkoły w latach 1963 - 1971

• « poprz.
• nast. »