Orkiestra nie zagrała żałobnego marsza, nikt nie widział konduktu, nie zarzucono miasta klepsydrami sławiącymi dobre imię Nieboszczki, obyło się bez przemów nad mogiłą.

 

Nowy rok w Brzeskim Zagłębiu Prasowym rozpoczął się smutno ale zarazem powiało optymizmem. Ktoś rezolutny zadbał byśmy, my - osieroceni czytelnicy, buuu... - nie popadli w około cmentarną traumę. Nieboszczki nie ma, ale zostało jakby po staremu. W tym miejscu nasuwa się historia matki bliźniąt, z których jeden zginął tragicznie na pastwisku w Smoleńsku, a syn drugi, w trosce o kondycję chorej, utrzymywał biedaczkę w nieświadomości, że w zasadzie nic się nie dzieje, że wulkan Eyjafjallajökull przysłonił europejskie niebo, a ukochany syneczek płynie sobie z Ameryki. Okropnie powolnym statkiem - należy uzupełnić.

Wiem, niektórzy popukają się teraz w czoło i pomyślą, że ze mną jest coś niehalo.

Weźcie do ręki tegoroczne numery umiłowanej gazetki. Szata graficzna niby identyczna, została "Panorama", ale zabrakło... "Powiatu Brzeskiego". Ot, photoshop, czyli elektroniczna gumka myszka... Rozpoczęło się też odliczanie od zera, bo właśnie leży przede mną numer 2/2. Zmienił się też wydawca i adres tygodnika. Nowa/stara Panorama bynajmniej nie wylądowała na bruku. Znalazła siedzibę przy legendarnej ulicy Brzegu, której patronuje Mikołaj Rej, autor dumnej maksymy: A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż brzeżanie nie gęsi, iż swoją Panoramę mają!

Tak, miejsce dla Panoramy (od dwóch wydań: NIE Powiatu i NIE Brzeskiego) godne. Dzieło będzie kontynuowane przy trakcie wyłączonym z ruchu kołowego, przy ulicy specjalnej troski, która na swoją sławę zapracowała w salach sądowych. Jak u siebie poczuje się tam klon Nieboszczki, który już nikogo nie będzie musiał przepraszać, jak to wymyślił jakiś trybunał: na pierwszej stronie obok tytułu PPB, gdzie słowo "przepraszam" powinno być wymalowane na czerwono.

Polski obyczaj nakazuje o zmarłych mówić wyłącznie dobrze. Jako komentator szanujący tradycję nabieram wody w usta. Amen.