Piętnastego dnia ósmego miesiąca chińskiego kalendarza rozpoczyna się magiczny festiwal z księżycem w roli głównej, Święto Środka Jesieni.
Wydarzenie, nazywane także Festiwalem Księżycowym jest tradycyjnym świętem, obchodzonym w Azji Południowo-Wschodniej i drugim najważniejszym świętem po chińskim Nowym Roku, z historią sięgającą ponad 3000 lat. Przypada zazwyczaj od połowy września do początku października kalendarza gregoriańskiego, kiedy to na nocnym niebie dumnie pyszni się wyjątkowo jasna i ogromna pełnia Księżyca.
Wyjątkowa pełnia
Według chińskiego kalendarza księżycowego (i tradycyjnego kalendarza słonecznego) ósmy miesiąc to drugi miesiąc jesieni. Ponieważ w tradycyjnych kalendarzach każda z czterech pór roku ma po trzy (około 30 dni) miesiące, dzień 15. miesiąca 8 to „środek jesieni”.
Każdego piętnastego dnia miesiąca kalendarza księżycowego, księżyc jest najpełniejszy i najjaśniejszy. Pełnia w chińskiej kulturze symbolizując wspólnotę i ponowne połączenie. Wtedy całe rodziny spotykają się, aby wyrazić swoją rodzinną miłość, poprzez wspólne spędzanie czasu, jedzenie i obserwując księżyc. Jego wielkość i siła blasku zapowiadają dostatek, a rolnikom obiecują obfite plony.
Księżyc jest związany z żeńskim żywiołem yin. Także bóg Księżyca jest rodzaju żeńskiego. Wynika to m.in. z faktu, że Księżyc „rodzi się” na zachodzie, a kierunek zachodni także jest postrzegany jako żeński. Ponadto elementowi yin jest również przypisana jesień, a Chińczycy uważają, że jesienią Księżyc jest najpiękniejszy.
Wreszcie, na zasadzie analogii, ponieważ Słońce było symbolem cesarza, Księżyc mógł reprezentować cesarzową.
Starożytni Chińczycy wierzyli, że księżyców jest dwanaście, co miało odpowiadać liczbie miesięcy księżycowych w roku. Księżyce owe były kobietami, córkami cesarza Juan, władcy wschodniego nieba.
Zbiory, wdzięczność i modlitwa
Festiwal celebruje trzy fundamentalne koncepcje, które są ze sobą ściśle powiązane. Pierwszą z nich są rodzinne spotkania i wspólne zbiory plonów. Druga to dziękczynienie, okazywanie wdzięczności za to, co minęło. Ostatnią jest modlitwa o dobrą przyszłość.
Wokół tych koncepcji narosły tradycje i mity i chociaż zmieniły się z biegiem czasu ze względu na zmiany w technologii, nauce, gospodarce, kulturze i religii, w Święcie Środka Jesieni nadal chodzi o dobre samopoczucie i bycie razem.
Ciasteczka księżycowe
Tradycyjnym przysmakiem Święta Środka Jesieni są ciasteczka księżycowe. Jest to specjalny rodzaj ciasta wypełniony słodkim farszem. Chińczycy często wręczają je swoim przyjaciołom i rodzinie jako prezent z okazji tego święta.
Najpopularniejszym i najbardziej tradycyjnym smakiem jest ciasteczko wypełnione różnymi nasionami i orzechami. Poza tym można spotkać smaki takie jak: pasta z czerwonej fasoli, pasta z nasion lotosu, zielona herbata i czekolada.
Robienie i dzielenie się ciasteczkami księżycowymi to jedna z charakterystycznych tradycji tego festiwalu. W kulturze chińskiej okrągły kształt symbolizuje kompletność i ponowne połączenie. Tak więc dzielenie się i spożywanie okrągłych ciasteczek księżycowych wśród członków rodziny oznacza kompletność i jedność rodzin.
Z okazji święta serwuje się także dziewięcioczęściowe korzenie lotosu symbolizujące pokój oraz arbuzy pocięte na kształt płatków lotosu, symbolizujące ponowne połączenie.
Księżycowa miłość
Księżyc w połowie jesieni jest tradycyjnie wybieraną okazją do zawierania małżeństw, a młode dziewczyny modlą się cichutko do bóstwa księżyca Chang’e o pomoc w spełnieniu ich romantycznych życzeń. W niektórych częściach Chin organizuje się tańce i zabawy dla młodych mężczyzn i kobiet, by mogli znaleźć swoje drugie połówki.
W tym roku Święto Środka Jesieni rozpoczyna się 19 września. Patrzcie w niebo!
