Oferta kulturalna stolicy Bawarii jest nie do przecenienia. Wynika to z jej bogatej przeszłości i wielkiej liczby działających obecnie placówek artystycznych (liczne sceny teatralne, operowe, kluby i dyskoteki).
Jest to miasto kontrastów, gdzie tradycja przeplata się z nowoczesnością, a zabytki architektury otoczone są ogrodami i parkami, dającymi wytchnienie po godzinach spędzonych na zwiedzaniu.
Z kart historii
Początki Monachium sięgają X wieku, kiedy mnisi postanowili wznieść tu swój klasztor. W 1158 r. Henryk Lew, książe Saksonii i Bawarii, nadał benedyktynom przywilej organizowania targów i dokonał lokacji miasta. Do utworzenia nazwy wykorzystano sąsiedztwo klasztoru i zamku: „przy mnichach“ – „bei den Mönchen”. O jego szybkim rozwoju w kolejnych wiekach zadecydowały: położenie na szlaku handlu solą, most na rzece Izarze i wybór na książęcą rezydencję przez dynastię Wittelsbachów w 1180 r.
Z tego rodu pochodzili książęta i królowie, rządzący najpierw Księstwem, a od 1806 r. Królestwem Bawarii. Ostatnim monarchą był Ludwik III, zmuszony do abdykacji w listopadzie 1918 r. W okresie Republiki Weimarskiej (1918-1933) miasto stało się kolebką ruchu nazistowskiego. Podczas II wojny światowej doszło tu do wielokrotnych bombardowań aliantów, poniesione na ich skutek zniszczenia starannie odbudowano. Aktualnie pod względem wielkości Monachium zajmuje 3. miejsce w kraju z liczbą mieszkańców ponad 1,5 mln.
Bogactwo zabytków wysokiej klasy wynika z dobrej koniunktury w minionych wiekach. Rządzących było stać na wybitne dzieła, które reprezentują różne style architektoniczne. Np.: te z epoki baroku dorównują osiągnięciom sztuki włoskiej i francuskiej, XIX wiek pozostawił klasycystyczne budowle, stąd określenie miasta „Ateny nad Izarą”, a na przełomie XIX i XX wieku stało się ono jednym z najważniejszych w Europie ośrodków secesji.
Serce miasta – Plac Mariacki (Marienplatz)
Nazwa ta została nadana w 1807 r., jako podziękowanie Matce Boskiej za uratowanie mieszkańców przed epidemią cholery. Zarówno złota statua Maryi z 1638 r., górująca nad placem jak i późnogotycka Katedra Najświętszej Marii Panny (Frauenkirche) z lat 1468-1488 – są symbolami Bawarii. Świątynia dla ca. 20 000 wiernych jest uznawana za największą w południowych Niemczech. Posiada bardzo wartościowe obrazy i ołtarz z początku XVI wieku.
Po wejściu na plac uwagę każdego turysty zwraca neogotycki Nowy Ratusz (1867-1909) o bogato zdobionej głównej fasadzie. Pokrywają ją liczne figury nawiązujące do legend i historii Bawarii. Codziennie o godz. 11.00, 12.00, i o 17.00 od marca do października, przed gmachem zgromadzony tłum obserwuje wieżę. Przy dźwiękach 43 dzwonów (największy mechanizm w Niemczech) poruszają się na dwóch poziomach 32 mechaniczne figury, odtwarzające sceny z historii miasta: walkę rycerzy na turnieju podczas ślubu Wilhelma V z Renatą Lotaryńską w 1568 r. i taniec bednarzy, upamiętniający koniec zarazy w 1517 r.
Ratusz jest siedzibą władz miasta, ale część zabytkowych wnętrz udostępnia do zwiedzania. Balkon dobrze znają kibice sportowi, ponieważ drużyny sportowe świętują tutaj odniesione zwycięstwa, np. FC Bayern.
Warto pojechać windą na taras widokowy, położony na wieży (85 m wys.), skąd rozciąga się piękny widok. Do odwiedzenia zachęcają wieże pobliskich kościołów: św. Piotra (najstarszy w mieście), św. Ducha, św. Michała, św. Nepomucena, św. Kajetana (Teatynów). Przy dobrej pogodzie widać Alpy.
Tylko kilka kroków dzieli nas od Starego Ratusza z 1480 r., zbudowanego na obszarze fortyfikacji miejskich z lat 1180-1200. Część z nich pozostała do dzisiaj w postaci białej wieży, we wnętrzu której są gotycka sala balowa i Muzeum Zabawek.
Z fortyfikacji zachowały się jeszcze trzy bramy: Izary, Karola i Sendling. Z okresu średniowiecza pochodzi też Stary Dwór, stanowiący jedno ze skrzydeł pierwszej siedziby Wittelsbachów (1253-1294). W dawnym kościele augustianów z XIV wieku funkcjonuje Muzeum Myślistwa i Rybołówstwa, jego zbiory uważane są za największe na świecie. Pomieszczenia arsenału (1491-1493) służą Muzeum Miejskiemu.
Plac Mariacki tętni życiem, wypełniają go liczne sklepy, restauracje, kawiarnie i piwiarnie, z których najsłynniejsza jest Hofbräuhaus z 1589 r. O jej powodzeniu wśród gości świadczy funkcjonująca tu ogromna sala na 1000 osób. Obok zaprasza Viktualienmarkt, targ założony na początku XIX wieku. Jest wyposażony w 130 stoisk, oferujących duży wybór artykułów spożywczych wysokiej jakości.
Posiadłości dynastii Wittelsbachów
Z placu szybko dotrzemy do Rezydencji, głównej siedziby Wittelsbachów. Pierwotny obiekt powstał w XIV wieku, później wielokrotnie poddawany był przebudowom, dlatego obecny kompleks jest mieszanką wielu stylów architektonicznych na powierzchni 40 000 m², czemu zawdzięcza miano „największego zamku w Niemczech”. Liczy aż 130 pomieszczeń, podzielonych na trzy części: Skarbiec (1565 r.), Teatr „Cuvillies” (1751-1755) oraz apartamenty i dawne komnaty władców. Całość zachwyca różnorodnością ekspozycji i przepychem, ale najbardziej imponujące są: renesansowa Sala Starożytności o dł. 66 m (Antykwarium), prezentująca antyczną rzeźbę, Galeria Przodków, Zielona Galeria, Sale Tronowe.
Wakacyjną rezydencją Wittelsbachów, świadczącą o ich potędze, był Nymphenburg. Nazwa oznacza „Zamek nimfy”. Jest to duży zespół pałacowo-parkowy, którego centralnym obiektem jest barokowy pałac (1679 r.), mieszczący piękną salę balową i pokoje mieszkalne. Boczne budynki służą za siedziby Muzeów: Człowieka i Natury, Porcelany oraz Powozów i Sań. Na terenie parku o powierzchni ca. 200 ha można odwiedzić ogród botaniczny i kilka pałacyków.
Muzea
Metropolia liczy ponad 60 instytucji muzealnych i galerii, aż 46 spośród nich znajduje się w Dzielnicy Sztuki (Kunstareal), położonej w centrum. Swoje siedziby mają tutaj słynne Pinakoteki, gromadzące obrazy o światowej randze. „Nowa” to m.in.: Vincent van Gogh (m.in. słynne „Słoneczniki”), Claude Monet, Édouardo Manet. „Stara”: Rembrandt, Anthony van Dyck, Albrecht Dürer, Albrecht Altdorfer i „Współczesna”: Pablo Picasso, Max Ernst, René Magritte, Andy Warhol.
W Gliptotece jest jedna z największych kolekcji greckich, w tym rzeźba antyczna, w Muzeum Egipskim – starożytny Egipt, a Zbiory Antyku udostępniają eksponaty ze starożytnej Grecji, Rzymu oraz ludu Etrusków. https://kunstareal.de/en
Wielkim uznaniem cieszy się Muzeum Niemieckie, zlokalizowane na wyspie rzeki Izary. Działa od 1903 r., a w obecnym gmachu od 1925 r. Zbiory obejmują większość dziedzin świata techniki.
Polski symbolizm w Galerii „Kunsthalle München”
„Cisi buntownicy” to tytuł wystawy prezentowanej w tej galerii od 25 marca do 7 sierpnia. na który składa się ca. 130 ważnych dzieł z kolekcji państwowych i prywatnych autorstwa m.in.: Jana Matejki, Jacka Malczewskiego, Olgi Boznańskiej, Ferdynanda Ruszczyca. Ich obrazy należą do największych skarbów kultury polskiej i stanowią znaczący składnik sztuki europejskiej przełomu wieków. Po raz pierwszy w Niemczech pokazywany jest tak obszernie okres rozkwitu sztuki polskiej w latach 1890-1918.
https://www.kunsthalle-muc.de/en/exhibition/details/silent-rebels/
Dzielnica Fabryczna (Werksviertel)
Puls nocnego życia miasta można poczuć we wschodniej jego części. Dawne zakłady przemysłowe znalazły nowe zastosowanie jako nowoczesne: hotele, hostele, restauracje, bary, lokale rozrywki i inspiracji, pracownie artystyczne i sklepy. Jest to wymarzona strefa dla turystów szukających intrygujących wrażeń, zarówno fanów ekskluzywnych klubów jak i turystów z plecakami.
Wydarzenia
W tym roku przypada 50-lecie Letnich Igrzysk Olimpijskich. Z tej okazji przygotowano wiele imprez, a przede wszystkim Mistrzostwa Europy (11-21 sierpnia) – największe wydarzenie sportowe od 1972 r.. Udział wezmą sportowcy z 36 krajów. Zawody odbędą się w obiektach położonych w Parku Olimpijskim, do których należą: stadion (na 78 000 widzów), hala sportowa i pływalnia. Są one łatwo rozpoznawalne z powodu pokrycia charakterystycznym dachem.
Na niemal całej długości parku rozciąga się Jezioro Olimpijskie o powierzchni ca. 9 ha. Można po nim popływać gondolą łódką lub rowerkiem wodnym.
Tereny olimpijskie, © München Tourismus, fot. Jan Saurer
Po dwóch latach przerwy z powodu koronawirusa wraca Oktoberfest (17 września – 3 października), czyli dożynki chmielne, największy festyn ludowy Monachium i zarazem jeden z największych na świecie. Jego początek jest datowany na 1810 r.
Zaprzęg z beczkami piwa na Oktoberfest, © München Tourismus, Robert Hetz
Lista innych imprez i wiadomości o metropolii na stronach:
www.instagram.com/simplymunich
Autorka: Majka Fudała
