W owym zbliżeniu się do Chopinowskiego brzemienia mogą nam dzisiaj pomóc fortepiany z epoki. Niestety, warszawski instrument polskiego twórcy uległ zniszczeniu w trakcie powstania styczniowego, a próbą artystycznego odtworzenia tego momentu jest słynny wiersz Norwida „Fortepian Szopena”. Jedyną szansą stało się zatem zrekonstruowanie warszawskiego fortepianu pochodzącego z warsztatu Fryderyka Bucholtza. Zadania tego podjął się słynny kanadyjski budowniczy fortepianów - Paul McNulty.

Na zamówienie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina McNulty - prowadzący obecnie warsztat w czeskim Divišovie, gdzie przeniósł się ze Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu najlepszego drewna do konstrukcji instrumentów - przygotował kopię warszawskiego fortepianu Chopina. Proces ten, od momentu ścięcia drzewa, aż po koncertową estradę, zatrzymują w czasie wyjątkowe fotografie Wojciecha Grzędzińskiego zaprezentowane w albumie. Historię instrumentu przybliża specjalistyczny artykuł Beniamina Vogla załączony w wersji polskiej, angielskiej i dodatkowo - japońskiej. 

Nietypowy projekt graficzny wznowionego albumu Anny Nałęckiej-Milach prezentujący fortepianowe struny z jednej strony oprawy, z drugiej imitujący młoteczkowy filc, nie tylko pięknie wygląda, ale także niezwykle przyjemnie trzyma się go w dłoni. Potwierdzeniem jej unikatowości niech będzie choćby przyznana autorce projektu Nagroda Honorowa Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie. Książka jest dostępna w w sklepach Instytutu Chopina: stacjonarnych oraz online.

Fascynującą historię powstawania instrumentu opisują jego twórcy także w krótkim filmie dokumentalnym w reż. Piotra Stasika dostępnym na kanale YouTube Instytutu Chopina.

Źródło informacji: NIFC